Wiosenne porządki w hodowli

W tym roku trochę później niż w ubiegłych latach wybudzałem z hibernacji Crotaphytus collaris. Obecnie mam samca o namaszczeniu „Panther” razem z dwiema samiczkami formy barwnej Nowy Meksyk oraz parkę Wichita Mountains. Pierwsze trio powinno podchodzić do godów w tym roku po raz pierwszy, natomiast samczyk W.M. jest na pewno jeszcze za młody i mały.

U Petrosaurus thalassinus zimowanie przebiega inaczej, niż u C. collaris, ale zawsze i tak instynkt im mówi, kiedy nadchodzi wiosna i okres godowy. Od kilkunastu dni moje trio przybiera wspaniałe kolory godowe:

Mała aktualizacja bloga

Zamiast umieszczać ogłoszenia w formie wpisów tu na blogu dodałem podstronę, na której widnieć będzie aktualna oferta. Jest ona cały czas widoczna po prawej stronie bloga.

Dziś dodałem też galerię zdjęć Heteronotia binoei, drobnego gekona pustynnego z Australii, który rozmnaża się partenogenetycznie. Mam jeszcze sporo zdjęć różnych gadów, które pojawią się na blogu, ale wymaga to czasu, a tego już nie mam tak sporo.

Nieco nowych zdjęć fenomenalnie wybarwionych jaszczurek z Baja California (Petrosaurus thalassinus)

Przeglądając zdjęcia moich Petrosaurus thalassinus znalazłem dość sporo niezłych ujęć, od końca 2017 r. do całkiem niedawna.

Tu starsze zdjęcia. Poniżej mała galeria tych nowszych:

Petra w szacie godowej jest pomarańczowa

Petra w szacie godowej jest pomarańczowa

Petra w szacie godowej jest pomarańczowa

Petrusia w szacie godowej jest czerwona

Petrusia przed złożeniem jajek

Petrusia po złożeniu jajek

Złożone jajka Petrusi – niestety nic z nich nie wyszło

Dwie kule żółtkowe

Jak się ułożyły wszystkie do snu! Od lewej: Petru, Petra, Petrusia

Jak się ułożyły wszystkie do snu! Od lewej: Petru, Petra, Petrusia

Niewiarygodne akrobacje Petrusi

Niewiarygodne akrobacje Petrusi

Niewiarygodne akrobacje Petrusi

Niewiarygodne akrobacje Petrusi

Niewiarygodne akrobacje Petrusi

Petru i Petrusia w szacie godowej

Petru i Petrusia w szacie godowej

Porównanie T8 Exoterry z Arcadią tej samej mocy

Musiałem ostatnio wymienić dwie rury T8 w terrariach tropikalnych: 25W (750 mm) i 14W (38 mm).

Niezadowolony z barwy światła, jakie dawały dotychczas używane świetlówki rurowe Exoterry zdecydowałem spróbować tym razem świetlówki Arcadii.

1. Najpierw ta większa, u dorosłych anolisów A. marmoratus i A. sabanus:

Obie T8, 25W (750 mm), Exoterra 5% UVB a Arcadia 6% UVB.

Arcadia ma wyraźnie lepszą barwę światła: jest nieco cieplejsza. Exoterra jest zbyt zimna, nieprzyjemna dla oka. Arcadia sama może nie doświetli całego terrarium (nie to jest celem świetlówek rurowych UVB), ale bardziej pasuje do reszty oświetlenia (gdzie grzewcza to halogen GU10 35W a doświetlenie to belka domowej roboty z ledów o barwie 6500K i 8500K).

Tu zdjęcie przedstawia świecącą lampę Exoterry:

Tu zaś lampę Arcadii:

Oba zdjęcia wykonane z wyłączonymi lampami grzewczymi (halogeny GU10 35W). Choć patrząc na same lampy na zdjęciach nie widać specjalnie różnicy, proszę zwrócić uwagę na ściankę z korka Virgin tuż pod lampami. Różnica jest wyraźna, a gołym okiem widać to jeszcze lepiej w całym terrarium.

2. Ta mniejsza, nad terrariami z młodymi anolisami:

U młodych anolisów zastąpiłem też Exoterrę T8 5% 14W (380 mm) lampą Arcadia T8 6% 15W (450 mm), ponieważ statecznik mi na to pozwalał oraz rozmiar szerokość terrariów (2x 25 cm). Zdecydowanie i tu widać różnicę, lecz moc też jest nieco większa.

Wniosek: Więcej nie kupię oświetlenia Exoterry, chyba że będę musiał. Zakładam jeszcze jedno terrarium tropikalne, dla którego kupiłem już Arcadię T5, ale jeszcze nie załączałem zasilania. Spostrzeżeniami bez wątpienia podzielę się na blogu. A w dotychczasowych terrariach też z czasem przejdę z T8 na T5, pewnie w przyszłym roku.

Trochę o większych anolisach

Z Większych Antyli, a konkretnie z Kuby.

Od kilku lat zajmuję się wyłącznie anolisami z Mniejszych Antyli, raczej tymi mniejszymi (do ok. 20 cm długości całkowitej). Wkrótce zawita u mnie gatunek z Większych Antyli, a konkretnie z Kuby, więc trochę przeszukałem Internet w poszukiwaniu informacji na temat hodowli A. equestris, A. noblei, A. baracoae, A. smallwoodi lub A. luteogularis. Są to bowiem te dostęne w hodowlach gatunki największych anolisów.

Pomimo względnej popularności zwłaszcza A. equestris informacji na temat warunków hodowlanych większych anolisów nie ma zbyt wiele.

Poniżej ciekawy filmik hodowcy z USA, który przedstawia hodowlę trzech gatunków: A. equestris, A. baracoae, A. smallwoodi. Ten ostatni jest najtrudniejszy do dostania i najdroższy z nich, przynajmniej w Europie. Widziałem je za ok. 400-500€ za parkę w zagranicznych ogłoszeniach.

Tu natomiast mieszkaniec Florydy, gdzie kilka obcych gatunków przyjęło się z powodu odpowiednich warunków klimatycznych:

„Na wędkę” złapał sobie sporego osobnika A. equestris w palmie i w nagrodę został ładnie ugryziony.

Aktualizacja zdjęć i oferty

Dorosły samiec A. sabanus

W ostatnim czasie dodałem do galerii zdjęcia:

• oswajalskich, średnich rozmiarów jaszczurek z Afryki północnej, scynków berberyjskich (Eumeces schneideri),
• samca Anolis allisoni – średniego anolisa z Kuby
• gekonów orzęsionych (Correlophus ciliatus), które kiedyś trzymałem

Dziś dodałem kilka nowych zdjęć:

• młodych Anolis marmoratus alliaceus, w tym ładnie wybarwiającego się już samczyka
• dorosłych i młodych Anolis sabanus, w tym ładnie wybarwionego młodego samczyka

Aktualne nadwyżki hodowlane to:

• A. sabanus CB 2018
• A. marmoratus alliaceus CB 2018
• E. schneideri – dorosła parka LTC, odrobaczona, oswojona, jak na zdjęciach
• Coleonyx variegatus, dwa samczyki, CB 2017 i 2016, jest to mały pustynny eublefar z Ameryki Północnej

Powyższe ogłoszenie nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu Art. 66 § 1 Kodeksu Cywilnego oraz innych właściwych przepisów prawnych i ma charakter czysto informacyjny.

Aktualizacja zdjęć A. marmoratus alliaceus

Dziś uzupełniłem galerię zawierającą zdjęcia osobników z następującego gatunku:

Anolis marmoratus alliaceus – opis tego gatunku sporządzony przeze mnie na forum terrarium.pl

Zarówno dorosłe, jak i młode.

Przy okazji, kontaktując się ostatnio z jednym z najbardziej znanych (jeśli nie najsłynniejszym) hodowców anolisów w Europie, dowiedziałem się, że mam raczej A. marmoratus alliaceus niż podgatunek girafus, choć kupiłem wszystkie dorosłe jako A. m. girafus. Akurat oba podgatunki żyją w pobliżu siebie.

Mały pustynny gekonek Coleonyx variegatus na sprzedaż

Oprócz anolisów mam w tej chwili na sprzedaż również młodego samczyka Coleonyx variegatus, z hodowli, wyklutego w lato b.r.

W tej chwili jest już nieco większy, szybko rośnie

W razie zainteresowania proszę o kontakt mejlowy. Pomogę też radą co do odpowiednich warunków chowu.

Powyższe ogłoszenie nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu Art. 66 § 1 Kodeksu Cywilnego oraz innych właściwych przepisów prawnych i ma charakter czysto informacyjny.

Nowe zdjęcia dodane do galerii

W ostatnich dniach dodałem w większości opisane zdjęcia moich gadów (obecnie lub wcześniej hodowanych) należących do następujących gatunków:

Anolis gingivinus – opis tego gatunku sporządzony przeze mnie na forum terrarium.pl

Anolis marmoratus girafus – opis tego gatunku sporządzony przeze mnie na forum terrarium.pl

Anolis sabanus – opis tego gatunku sporządzony przeze mnie na forum terrarium.pl

Anolis trinitatis – opis tego gatunku sporządzony przeze mnie na forum terrarium.pl

Petrosaurus thalassinus – opis tego gatunku na forum terrarium.pl

Zapraszam do oglądania. W razie zainteresowania kupnem młodych, proszę pisać. W tej chwili mam na sprzedaż: kilkumiesięczne parki A. roquet summus, a w najbliższym czasie dostępne będą także parki Anolis sabanus i Anolis marmoratus girafus, które należą do najładniejszych gatunków anolisów z Mniejszych Antyli. Młode już są, dwumiesięczne i młodsze, ale są jeszcze nieco zbyt małe na sprzedaż albo nie jestem w stanie określić płci.

Wkrótce zdjęcia pozostałych gatunków, w większości już hodowanych przeze mnie w przeszłości.

Drugi tegoroczny miot Crotaphytus collaris (legwanika obrożnego) na sprzedaż

Sześć sztuk wyklutych w dniach 13-17 XI 2015.

(Ogłoszenie ze zdjęciami pierwszego miotu z października – jaszczurki wyprzedane).

Po niecałym tygodniu młode legwaniki jedzą samodzielnie i z pęsety i dają się brać na ręce. Karmione są wylęgiem karaczana argentyńskiego, młodymi karaczanami tureckimi, świerszczami kubańskimi i sporadycznie mącznikiem z odpowiednią suplementacją wapna i witamin.

Jest to bardzo łatwa w hodowli jaszczurka, nadająca się dla początkujących terrarystów. W porównaniu z powszechnie znaną agamą brodatą równie łatwo się oswaja (sprzedawane osobniki są już całkowicie oswojone z braniem na ręce), ale jest mniejsza, więc nie wymaga tak dużego terrarium. Według ogólnie dostępnych opisów w Internecie, dla jednego lub parki wystarczy 80 cm długości i 40 cm szerokości (wysokość nie ma znaczenia, choć lubią się wspinać po kamiennych ścianach), choć ja zalecam 100 cm długości i 50 szerokości. Pełny opis gatunku oraz warunków chowu: strona terrarium.com.pl (choć jest tam błąd, jaszczurka nie jest płochliwa, chyba że pochodzi z odłowu).

Inkubacja trwała równo dwa miesiące (tym razem kilka dni szybciej niż przy pierwszym miocie) w temperaturach zmiennych, jak w naturze. W dzień 30-35*C, w nocy 20-25*C, więc powinno być mniej więcej po połowie samców i samic. Jednakże płci u tego gatunku nie da się rozpoznać wcześniej niż po upłynięciu mniej więcej roku od wyklucia. Małe kluły się dopiero w październiku, ponieważ rodzice spali od połowy marca do połowy czerwca (sen zimowy).

W razie wszelkich pytań, proszę pisać. Oferuję stałą pomoc w hodowli gatunków ode mnie kupionych po zakupie, śmiało proszę pytać.

Oto kilka zdjęć wyklutych w listopadzie jaszczurek, jak widać, młode już oswojone: